
پراکنده گویی غوغا می کرد ! از آغاز تا پایان گفتگو یک تعریف مشخص از روشنفکر ارائه نشد، بحث روشنفکری بود یا آل احمد و شریعتی؟ بنا بود روشنفکر ایرانی را بفهمیم بعد ببینیم این روشنفکران (اگر شریعتی و آل احمد را در بر می گرفت) چه کرده اند ولی هر یک از این چهار بزرگوار راه خود را می رفتند، این مفهوم فاعلیت که آقای وحدت این همه به کار می بردند و بقیه هم به آن اشاره می کردند، براستی چه بود که هم اسلام داشت هم ویژگی اصلی دوران مدرن بود؟ این همه از یک تجدد سخن می گفتند؟ بحث خوب ارائه و اداره نشد و خوب پیش نرفت در حالی که این توانمندی در مهمانان وجود داشت که بسیار بهتر از این گفتگو کنند. در یک کلام این برنامه هرز رفتن مهمانان بود و فرسایش بیننده.در مورد تضادی به نام "روشنفکر دینی" مشکل دارم که مثل یک بیماری در این کشور ریشه دونده:
اگر روشنفکری رو زاییده عصر روشنگری و مدرنیته؛ و مدرنیته رو در ساده ترین و کاملترین تعریف "نقد مخرب سنت" بدونیم، اولین دشمن روشنفکر، دین به عنوان حافظ سنته. من پیشنهاد میکنم این دو دشمن رو با هم ملغمه نکنیم و این اشتباه رو ادامه ندهیم و به این به اصطلاح "روشنفکران دینی" بگوییم "مصلحین دینی".
روشنفکر ایرانی کیست؟ در معادله سنت و تجدد، روشنفکر ایرانی کجا ایستاده؟
مهمانان برنامه: مهرزاد بروجردی و فرزین وحدت در پنل یک و محمد علی کدیور و یاشار احمدیان در پنل دوم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر