مهدی جامی:پارسی پور چنان که من می شناسم در این گفتگو درنیامده است. اما همچنان شنیدنی و دیدنی است. بخصوص وقتی در باره زندانی شدن بیهوده اش و محاکمه نشدن اش حرف می زند و وقتی می گوید ده دفتر را که شبها می نوشت می آیند و می برند و بعد که از کتابفروشی اش حرف می زند که خریدار نداشت ... پارسی پور هم رنج بسیار کشیده و هم انصاف را از دست نداده است. و این بسیار مهم است:
بعد از مرگ آیت‌الله خمینی در اواخر دهه شصت خورشیدی، چاپ یک رمان فضای ادبیات ایران را تحت تاثیر خود قرار داد: طوبا و معنای شب نوشته شهرنوش پارسی‌پور. کمی بعد کتاب دیگری از همین نویسنده به نام زنان بدون مردان، هم برای نویسنده دردسرساز شد، هم برای ناشر و هم حتی برای محمد خاتمی وزیر ارشاد وقت. شهرنوش پارسی‌پور که بعد از سیمین دانشور دومین زن رمان‌نویس ایرانی است، در اثر پیامدهای آن کتاب ممنوع‌القام شد و ناچار شد از ایران مهاجرت کند. بهمن دارالشفایی در گفتگو با شهرنوش پارسی‌پور زندگی ادبی و شخصی او مرور کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر