حرکت در سطح

  • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

    و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

  • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

    رضا قاسمی، نویسنده‌ی شناخته شده و خالق آثاری چون "همنوایی شبانه ارکستر چوب‌ها"، این روزها دارد آخرین قصه خود را در فیس‌بوک منتشر می‌کند. او با ما از دغدغه‌های نویسنده‌ای می‌گوید که در زمانه فیس‌بوک می‌زید و می‌نویسد.

  • عدوی تو نیستم من، انکار توام

    ناما جعفری، شاعر بیست و هفت سالۀ ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

  • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

    آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

  • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

    هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

  • شعر خوانی رادیویی لیلی گله داران

    ناقوس تند می زند در کلیسا حتمن مردی دست زنی را گرفته است من با همین بطری شین شیرین شیراز از شیب تند امشب سرد روم می روم به سقف چکه چراغ ها خاموش شوفاژ سرد

۱۳۹۰ دی ۴, یکشنبه

علی عبدالرضایی در شباهنگ

رضا حیرانی:حضور علی حضور تک تک شاعران نسلی ست ست که تنها نقطه ضعف شان نداشتن موی سپید و عصاست. خوشحالم که علی با وجود دوری از وطن هنوز صدای شاعران امروز ایران است. این ویژگی علی بوده و هست. حضور علی عبدالرضایی را به فال نیک بگیریم چرا که شعر مستقل امروز ایران به قدر کافی تیغ سانسور و حذف را بر تن دارد که این حضور ها تنها جبران بخش کوچکی از تلاشی ست امثال علی برای شناخته شدن چهره ی حقیقی دست آوردهای دو دهه ی اخیر شعر ما انجام داده اند. نمی شود بخواهی از شعر مستقل امروز ایران دفاع کنی و منکر حضور مثبت علی در اینجور برنامه ها بشوی. ممنون از بهنام عزیز و علی نازنین که فرصت شناختن حقیقت شعر امروز را به دوستانی که گمان می کنند برای اثبات شاعری باید موی سپید و سن بالای پنجاه داشت ایجاد می کنند. یادم هست خود علی در یکی از شعرهایش سالها پیش گفته بود. ما همه ایم. جدا از تمام اختلاف سلیقه ها (که به شخصه شعرهای علی همیشه برای من عزیز و قابل احترام بوده اند و در نبوغ شاعری اش تردید نداشتم) جضور هر صدایی از این نسل پژواک صدای تک تک ماست. و چه خوب که این صدا از گلوی توانای علی عبدالرضایی خارج بشه.


(علی عبدالرضایی شاعر مقیم لندن درباره تأثیر مهاجرت بر اشعارش ، زندگی و فعایلتهای ادبی خود توضیحاتی داد)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر