بحث جالبی بود اما رمان زیبای سمفونی مردگان بارها مسیر بحث را عوض کرد و در پاره ای موارد نویسنده به جای بحث درباره رمان جهانی به دفاع از رمانش پرداخت. در مجموع جالب بود اما بهتر است در پایان یک جمع بندی از بحث توسط مجری انجام شود. فکر مي کنم موجي که هم اينک در ادبيات ايران جريان دارد چيزي جز يک نوع رئاليسم بورژوايي سطحي نيست. اشاره ام به رمانهاي يک نسل بعد از عباس معروفي ، محمد محمدعلي ، ابوتراب خسروي ، مندني پور و... هست. جواناني که امروز قلم بدست گرفتند متاسفانه ره اسلاف خويش نمي گيرند و اين به نفع ادبيات نيست. نتيجه اش مي شود دوري از فرهنگ و اسطوره هايي که هر جامعه با اتکا به اونها به پويايي ادبي مي رسه. اشاره مي کنم به سبک گلشيري. گلشيري با به کارگيري سنتها به بهترين وجه ممکن در مدرنيته غور کرد. يا ابوتراب خسروي، داستانهاش هم اصالت زباني و ساختاري دارد هم عمق محتوايي و معنايي .
متن نامه اعتراضی لطفعلی خنجی به برنامه ادبیات داستانی
رمان ایرانی چطورمی تواند جهانی شود؟ آیا ادبیات داستانی ایران می تواند راهی که سینمای آن طی کرد را در پیش بگیرد؟
در پنل اول حسین نوش آذر منتقد ادبی و عباس معروفی رمان نویس و ناشر به سوالات مخاطبان خود در پنل دوم، مرجان دارابی و بهرام اسدیان پاسخ می دهند.
اعتراض به برنامه ادبیات داستانی
فرزانه طاهری، همسر هوشنگ گلشیری، به گفته های یکی از مهمان های ما در برنامه ادبیات داستانی اعتراض کرده. در این برنامه عباس معروفی گفت که خود در جلسه یی حاضر بود که طی آن هوشنگ گلشیری به یک ناشر آلمانی گفت برای چاپ آلمانی یکی از رمان هایش --یعنی جن نامه --حاضر است صد صفحه از آن را بزند.
خانم طاهری در تماس با ما به این گفته آقای معروفی اعتراض کرده و نوشته ''نگران بینندگانی است که نمی دانند گلشیری بر سر هر کلمه از کارهایش می ایستاد و سالها دقیقا به همین دلیل کتابهایش در ایران رنگ چاپ ندید.'' فرزانه طاهری ادامه می دهد، "هوشنگ گلشیری تا پیش از آنکه بیماری از پا درش بیاورد بارها و بارها به خود من گفت که حتی یک کلمه از جن نامه را نمی توانم حذف کنم و این را به ناشر آلمانی هم گفت. آنها که اهل اند می دانند آثار گلشیری چه معماری دقیق و محکمی دارد، بی حشو و زواید و روده درازی، و برای همین نمی توانست حتی خشتی را بیرون بکشد چون بنایی که ساخته بود لطمۀ اساسی می دید.''
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر