حرکت در سطح

  • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

    و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

  • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

    رضا قاسمی، نویسنده‌ی شناخته شده و خالق آثاری چون "همنوایی شبانه ارکستر چوب‌ها"، این روزها دارد آخرین قصه خود را در فیس‌بوک منتشر می‌کند. او با ما از دغدغه‌های نویسنده‌ای می‌گوید که در زمانه فیس‌بوک می‌زید و می‌نویسد.

  • عدوی تو نیستم من، انکار توام

    ناما جعفری، شاعر بیست و هفت سالۀ ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

  • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

    آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

  • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

    هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

  • شعر خوانی رادیویی لیلی گله داران

    ناقوس تند می زند در کلیسا حتمن مردی دست زنی را گرفته است من با همین بطری شین شیرین شیراز از شیب تند امشب سرد روم می روم به سقف چکه چراغ ها خاموش شوفاژ سرد

۱۳۹۵ آبان ۳, دوشنبه

در این دنیای پرتلاطم و متغیر، که هر روز حقیقت‌های تازه‌ای پدیدار می‌شود، ما در تلاش بودیم تا چراغی را روشن کنیم، چراغی که ارزش‌های بنیادی و تاریخی ما را همچنان درخشان نگاه دارد. اکنون پس از سال‌ها همفکری و همراهی با شما، به نقطه‌ای رسیده‌ایم که این صفحه را با افتخار به پایان برسانیم. هر نوشته‌ای که در این وبلاگ منتشر شد، بازتابی از باورهای عمیق به وطن، آزادی و عدالت بود؛ اصولی که همچنان به آن‌ها باور داریم و آن را پاس می‌داریم.

ما همواره کوشیدیم تا بستری برای اندیشیدن، نقد، و تبادل افکار ایجاد کنیم؛ فضایی که فراتر از کلیشه‌ها و هیاهوهای روزمره، حقیقت را مورد کاوش قرار دهد. حال که تصمیم به پایان این وبلاگ گرفته‌ایم، به شما قول می‌دهیم که این اندیشه‌ها هرگز به پایان نمی‌رسند، بلکه در قالب‌های نو و در مسیرهای تازه تداوم خواهند یافت.

از هر کدام از شما، مخاطبان اندیشمند و همراه، که در این راه دشوار، اما پرثمر، همگام بودید، قدردانی می‌کنیم. یقین داریم که راه حقیقت و اصولی که به آن باور داریم همچنان در قلب‌ها و ذهن‌های شما زنده است و ادامه خواهد یافت.

ما به آینده‌ای امیدواریم که در آن، آزادی و دادوری پیروز میدان باشند. شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور، باز هم در کنار شما باشیم؛ این بار در مسیری نو، با صدایی تازه.

نور همواره بر تاریکی غلبه خواهد کرد.

پاینده ایران
پایدار و استوار باشید.